Επαγγελματικοί λόγοι
Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχουν επαγγελματικοί λόγοι οι οποίοι εμποδίζουν κάποια άτομα από το να περάσουν τις γιορτές με τους αγαπημένους τους. Σε κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις, πρόκειται για άτομα που για λόγους σπουδών ή εργασίας είναι μακριά από το σπίτι τους και δεν μπορούν να επιστρέψουν για να περάσουν την περίοδο των γιορτών με τους δικούς τους.
Η νοσταλγία, η επιθυμία να βρεθούν στο σπίτι, οι ωραίες αναμνήσεις από το παρελθόν αλλά και η αίσθηση της μοναξιάς, της απογοήτευσης ή ακόμα και της αμφισβήτησης του αν αυτό που κάνουν είναι σωστό ή αν θα έπρεπε να τα παρατήσουν όλα και να βρεθούν στο σπίτι τους είναι μερικά από τα έντονα συναισθήματα που κατακλύζουν τους ανθρώπους σε αυτές τις συνθήκες.
Αυτή η έντονη αρνητική συναισθηματική κατάσταση μπορεί πολύ εύκολα να μετατραπεί σε κατήφεια και μελαγχολία, αφού το άτομο αυτό βάζει ένα τεράστιο ερωτηματικό σε όλη του τη ζωή και τις επιλογές που έχει κάνει.
Από την άλλη, υπάρχουν και οι άνθρωποι οι οποίοι για κάποιον επαγγελματικό λόγο δεν μπορούν να περάσουν μια συγκεκριμένη γιορτινή βραδιά με τους δικούς τους λόγω κάποιας βάρδιας που έχουν. Ωστόσο, αυτά τα άτομα γεωγραφικά βρίσκονται συνήθως κοντά με την οικογένεια και τους φίλους τους και χάνουν μόνο ένα κομμάτι του εορτασμού, το οποίο πολλές φορές και αναπληρώνουν με έναν δεύτερο εορτασμό την επόμενη μέρα. Έτσι, αυτή η κατηγορία ατόμων μπορεί να στεναχωριέται λιγάκι που δεν είναι με τους δικούς τους, ωστόσο αυτό δεν είναι ικανό να τους δημιουργήσει δυσάρεστα συναισθήματα διαρκείας.
Συναισθηματικοί λόγοι
Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις υπάρχουν συναισθηματικοί κυρίως λόγοι οι οποίοι εμποδίζουν ορισμένους ανθρώπους από το να περάσουν τις γιορτές με τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο όπου κάποια μεγάλη οικογενειακή ρήξη χωρίζει την οικογένεια σε δύο στρατόπεδα, εμποδίζοντας τη συνένωσή της στη διάρκεια των γιορτών.
Aλλοτε πάλι, κάποιο μέλος της οικογένειας, είτε γιατί έκανε κάποιον κακό χειρισμό, είτε γιατί μάλωσε ή αποξενώθηκε από τους δικούς τους δεν παρουσιάζεται ή δεν το καλούν να παραβρεθεί με την οικογένεια στις γιορτές. Αυτό είναι ιδιαίτερα οδυνηρό, γιατί το άτομο αυτό εξοστρακίζεται και –είτε είχε δίκαιο ή άδικο- ωστόσο μένει συναισθηματικά απομονωμένο.
Σε περιπτώσεις διαζυγίου τα πράγματα είναι δύσκολα για κάποια από τα μέλη της διαλυμένης οικογένειας: είτε τα παιδιά επιθυμούν να είναι και με τους δύο γονείς, είτε θέλουν να είναι με τον παππού και τη γιαγιά και από τις δύο πλευρές, είτε φαντασιώνονται τι όμορφα που θα ήταν αν η οικογένειά τους είχε παραμείνει ενωμένη.
Παρόλο που οι ενήλικες προσπαθούν να κάνουν την εμπειρία των διακοπών πολύ ωραία, φορτώνουν τα παιδιά με δώρα και δραστηριότητες ώστε να τους εξασφαλίσουν μια γερή δόση ευτυχίας, η πραγματικότητα είναι ότι πολλά παιδιά δεν ικανοποιούνται και γκρινιάζουν ή έχουν ανεξήγητα κακή συμπεριφορά. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο λόγος δεν θα πρέπει να αναζητηθεί σε κακή ανατροφή, σε παραχάϊδεμα ή σε κακό χαρακτήρα, αλλά στη φύση της κατάστασης: το παιδί αυτό έχει συναισθηματικά κενά και αναζητεί τη ζεστασιά όλης της οικογένειας, την οποία όμως δεν μπορεί να έχει.
Επίσης οδυνηρή εμπειρία είναι για τα ανύπαντρα ζευγάρια που χωρίζουν λίγο πριν από τις γιορτές. Για αυτά τα άτομα η αίσθηση είναι ότι κατέρρευσε ο κόσμος τους όπως τον ήξεραν. Η στεναχώρια του χωρισμού, η απογοήτευση, η ματαίωση και η αίσθηση ότι τίποτα δεν θα είναι όπως πριν δεν επιτρέπει στο άτομο που χώρισε να ευχαριστηθεί τις γιορτινές μέρες.
Του λείπει ο/η σύντροφός του, δεν μπορεί να δει το μέλλον χωρίς το έτερο ήμισυ και, γενικά, όλα φαντάζουν μαύρα και απογοητευτικά. Το άτομο που έχει βιώσει έναν χωρισμό συχνά κλείνεται στον εαυτό του και δεν επιθυμεί να παραβρεθεί σε συγκεντρώσεις –ίσως μόνο αυτές τις πολύ στενές οικογενειακές συγκεντρώσεις τις οποίες δεν μπορεί να αποφύγει για να μη δυσαρεστήσει τους οικείους του-. Η χαρά των γιορτών δεν το αγγίζει και τα βιώνει όλα απόμακρα και αποστασιοποιημένα, περιμένοντας πώς και πώς να τελειώσει η περίοδος των γιορτών και να επιστρέψει στη βολική ρουτίνα του.
Αντιμετωπίζονται οι γιορτές χωρίς τα αγαπημένα πρόσωπα;
Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να περάσει κανείς τις γιορτές χωρίς τα αγαπημένα του πρόσωπα. Σε κάποιες περιπτώσεις οι συνθήκες είναι τέτοιες που κανείς γνωρίζει ότι τα πράγματα δεν θα ξαναγίνουν όπως πριν, κι αυτό αποτελεί βαρύ συναισθηματικό φορτίο.
Ωστόσο, το ότι οι φετινές γιορτές δεν είναι όπως θα τις επιθυμούσε κανείς, δε σημαίνει ότι το άτομο αυτό είναι καταδικασμένο να περάσει χάλια ή ότι από εδώ και στο εξής οι γιορτές θα είναι πάντα άσχημες. Αξίζει τον κόπο να σκεφτεί κανείς τι θα μπορούσε να κάνει για να φερθεί με επιείκεια στον εαυτό του τις γιορτές και να μην τον τιμωρήσει εκτός από την ήδη υπάρχουσα μοναξιά και με πολλές αρνητικές σκέψεις ή και πράξεις.
Ακόμα και αν κάποιος δεν μπορεί να χαρεί τις γιορτινές μέρες, ίσως μπορεί να επιλέξει να δώσει χαρά σε άλλους, είτε μέσα από φιλανθρωπία είτε μέσα από κάποιες ενέργειές του (πχ τηλεφωνώντας σε οικογένεια και φίλους, κάνοντας κάποια προσπάθεια επανασύνδεσης με συγγενείς μετά από καβγά).
Το σημαντικότερο είναι να μπορεί το άτομο να έχει την αίσθηση της προοπτικής και του μέλλοντος και να συνειδητοποιήσει ότι και αν ακόμα η φετινή χρονιά δεν είναι όπως θα την ήθελε, η επόμενη μπορεί να είναι πολύ καλύτερη.
Γράφει η Δρ Λίζα Βάρβογλη, η Δρ Λίζα Βάρβογλη
