Για αρκετά χρόνια, ο Παριζιάνος φωτογράφος Ολιβιέ Γκρουνβαλντ παρακολουθεί το Kawah Ijen στην Ιάβα της Ινδονησίας, όπου εκθαμβωτικές, μπλε ελεκτρίκ φλόγες σκεπάζουν τον κρατήρα του το βράδυ.
Οπως εξηγεί ο ίδιος, μιλώντας στο National Geographic «αυτή η μπλε λάμψη- ασυνήθιστη για ένα ηφαίστειο , δεν είναι, φυσικά , λάβα , όπως , πιστεύουν πολλοί. Οι γαλάζιες φλόγες προκύπτουν από την καύση αερίων του θείου»
Τα αέρια αυτά, αναδύονται από ρωγμές στο ηφαίστειο σε υψηλή πίεση και θερμοκρασία μέχρι 600 ° C, όταν έρχονται σε επαφή με τον αέρα , αναφλέγονται αυτόματα, στέλνοντας γαλάζιες φλόγες σε ύψος μέχρι και 5 μέτρων.
Μερικά από αυτά τα αέρια συμπυκνώνονται σε υγρό θείο, το οποίο συνεχίζει να καίει καθώς ρέει κάτω από τις πλαγιές δίνοντας την εντύπωση λάβας.
Σύμφωνα με τη Σύνθια Βέρνερ, ερευνητική γεωλόγος από τη Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ ( USGS) στο Αστεροσκοπείο ηφαίστειο Αλάσκα το ορυκτό θείου έχει ένα σχετικά χαμηλό σημείο τήξης, περίπου 115 ° C και η θερμοκρασία των θερμών αερίων συχνά ξεπερνά αυτή τη θερμοκρασία, λιώνοντας το θείου.
Για να απαθανατίσει τα συγκεκριμένα στιγμιότυπα, ο Γκρουνβαλντ δεν χρησιμοποίησε κανένα από τα φίλτρα του, η καύση γίνεται μέρα και νύχτα , αλλά είναι ορατή μόνο στο σκοτάδι.
Οι γαλάζιες εκρήξεις του Kawah Ijen είναι το αντικείμενο ενός νέου ντοκιμαντέρ που κυκλοφόρησε νωρίτερα αυτό το μήνα με την υπογραφή του Γκρούνβαλντ και του Ρεζι Ετιέν, προέδρου του Τμήματος Ηφαιστειολογίας της Γενεύης.
