Σύμφωνα με το BBC, οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Γκόρντον Κλάριτζ του Τμήματος Πειραματικής Ψυχολογίας του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό περιοδικό ψυχιατρικής "British Journal of Psychiatry" υποστηρίζουν ότι το γεγονός αυτό εξηγεί την αυξημένη ικανότητα τους να διασκεδάζουν τους ανθρώπους.
Συγκεκριμένα, οι Βρετανοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι τα δημιουργικά στοιχεία που χρειάζονται σε μια προσωπικότητα για να έχει χιούμορ και να το μεταδίδει, είναι παρόμοια -αν και σε αρκετά πιο υγιή μορφή- με εκείνα που συναντώνται σε ψυχωτικούς ανθρώπους, όπως άτομα με σχιζοφρένεια και διπολική διαταραχή ή μανιοκατάθλιψη.
Στα πλαίσια της έρευνας, οι επιστήμονες μελέτησαν 404 άνδρες και 119 γυναίκες κωμικούς από τη Βρετανία, τις ΗΠΑ και την Αυστραλία. Οι κωμικοί κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα αναλυτικό ερωτηματολόγιο, το οποίο καταγράφει τα ψυχωτικά χαρακτηριστικά σε υγιείς ανθρώπους. Το ίδιο ερωτηματολόγιο -για λόγους σύγκρισης- συμπλήρωσαν και 364 άλλοι ηθοποιοί, καθώς και 831 άνθρωποι με μη καλλιτεχνικά - δημιουργικά επαγγέλματα.
Οι ερευνητές έψαξαν να βρουν σε ποιο βαθμό οι κωμικοί δηλώνουν ότι έχουν ασυνήθιστες εμπειρίες (όπως τηλεπάθεια και παραφυσικά - παραψυχολογικά φαινόμενα), νοητική αποδιοργάνωση (συχνή διάσπαση της προσοχής και δυσκολία συγκέντρωσης) και αντικοινωνική συμπεριφορά, στοιχεία δηλαδή τα οποία θεωρούνται ψυχωτικά σε μία προσωπικότητα.
Οπως προέκυψε από την έρευναοι κωμικοί έχουν πολύ υψηλότερο «σκορ» και στις τέσσερις αυτές κατηγορίες χαρακτηριστικών, σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό, ενώ είναι αξιοσημείωτο ότι συνδυάζουν έντονα στοιχεία τόσο εξωστρέφειας, όσο και εσωστρέφειας.
Όπως είπε ο καθηγητής Γκόρντον Κλάριτζ, «αν και η σχιζοφρενική ψύχωση μπορεί να είναι επιζήμια για το χιούμορ, σε μια πιο ήπια μορφή μπορεί να βελτιώσει την ικανότητα των ανθρώπων να συσχετίζουν παράξενα ή ασυνήθιστα πράγματα ή να σκέφτονται έξω από την πεπατημένη. Οι κωμικοί τείνουν να είναι ελαφρώς απόμακροι, εσωστρεφείς άνθρωποι, που δεν θέλουν πάντα να βρίσκονται με κόσμο και για τους οποίους η κωμωδία είναι μια διέξοδος, ένα είδος αυτοθεραπείας. Προφανώς δεν ανήκουν όλοι οι κωμικοί σε αυτή την κατηγορία, όμως φαίνεται πως όντως υπάρχει μια τάση να έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά στην προσωπικότητά τους. Αυτή, άλλωστε, είναι η έννοια του θλιμμένου κλόουν».
