δεν παύει να εκπλήσσει και να μαγεύει το βλέμμα ασκώντας πάνω του κάτι σαν υπνωτιστικό μασάζ. Όχι, δεν αναφερόμαστε στην Τζέιν Μπίρκιν της φωτογραφίας στην κεφαλή του άρθρου, αλλά στο όχημα μέσα στο οποίο αυτή ποζάρει...
Από την εποχή που έκανε την πρώτη της εμφάνιση (μέσα '60 με αρχές του '70) σε μαζική παραγωγή μέχρι σήμερα εξακολουθεί να απασχολεί τους πάντες – και όχι μόνο τους λάτρεις των τεσσάρων τροχών.
Θρυλική είναι η ανάλυση-αναφορά του μεγάλου Γάλλου δομιστή συγγραφέα, κριτικού της λογοτεχνίας και κατόχου της Έδρας Σημειολογίας του Κολεγίου της Γαλλίας, Ρολάν Μπαρτ, στην Citroën DS (στα γαλλικά το μοντέλο DS συνηχεί με τη λέξη «déesse» που σημαίνει «θεά»), στο έργο του «Μυθολογίες» του 1957, όπου την αποκαλεί το «νέο Ναυτίλο».
Μάλιστα, μία τέτοια «θεά» κοσμούσε το εξώφυλλο της τότε έκδοσης του βιβλίου του, που θεωρείται από τα «κλασικά» πλέον της γαλλικής σκέψης του '60.
Γράφει ο Ρολάν Μπαρτ:
«Θεωρώ ότι το αυτοκίνητο αποτελεί σήμερα το ακριβές ισοδύναμο των μεγάλων γοτθικών καθεδρικών ναών: με άλλα λόγια, αποτελεί μία υψηλή δημιουργία της σύγχρονης εποχής, φτιαγμένη με πάθος από άγνωστους καλλιτέχνες... Είναι πασιφανές ότι η νέα Citroën είναι σαν να έχει πέσει από τον ουρανό, στο μέτρο που παρουσιάζεται ως ένα υπερθετικό αντικείμενο... Η "θεά" ("déesse") έχει όλα τα χαρακτηριστικά εκείνων των αντικειμένων που έχουν έλθει από ένα άλλο σύμπαν... Η DS 19, αυτή η νέα "θεά" ("déesse") είναι πρωτίστως ένας νέος Ναυτίλος...».
Σήμερα, μετά από δύο και κάτι δεκαετίες όπου είχε περιπέσει στη λήθη επανέρχεται στο προσκήνιο και γίνεται εκ νέου αντικείμενο λατρείας από τους απανταχού φετιχιστές του σλικ ντιζάιν, των ρευστών γραμμών και τηςαιθέριας κίνησης.
Αν σου άρεσε το άρθρο πάτα "Μου αρέσει" για τον κόπο μας !
