To σύνδρομο της σεξουαλικής ασφυξίας. Όταν ο αυνανισμός αποβαίνει μοιραίος.
Κατά την εφηβεία αποτελεί έκφραση της φυσιολογικής σεξουαλικότητας, ωστόσο όταν συνδυάζεται με ακραίες πράξεις όπως στο σύνδρομο σεξουαλικής ασφυξίας (sexual asphyxia syndrome), όπου ο έφηβος επιχειρεί να απαγχονιστεί ενώ αυνανίζεται προκειμένου να επιτύχει οργασμό, μπορεί να αποβεί ακόμη και μοιραίος. Γενικά υπάρχουν ακόμη φοβίες των γονέων γύρω από την πράξη του αυνανισμού, και θα πρέπει να ενθαρρύνονται από τον παιδίατρο να ενημερωθούν σχετικά, και να μοιραστούν τη γνώση αυτή με τα παιδιά τους. Η χρήση πορνογραφικού υλικού κατά τη διάρκεια της εφηβείας (κυρίως από τα αγόρια) αποτελεί συχνή πρακτική στο πλαίσιο του πειραματισμού και της εξερεύνησης, της ψυχαγωγίας, αλλά και της κάλυψης του ελλείμματος σεξουαλικής αγωγής από την οικογένεια, το σχολείο και τους ειδικούς υγείας.
Η χρήση πορνογραφικού υλικού.
Η ιδιαίτερα δημοφιλής στις ηλικίες αυτές χρήση του διαδικτύου προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες, αλλά εγκυμονεί και σχετικούς κινδύνους. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Μονάδας Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.) σε 529 εφήβους της Αττικής, 19.4% ανέφεραν ότι χρησιμοποιούσαν ιστοσελίδες πορνογραφικού περιεχομένου. Το υλικό αυτό προορίζεται κυρίως για την ψυχαγωγία των έμπειρων ενηλίκων και όχι για την ενημέρωση των άπειρων εφήβων, με αποτέλεσμα την επίπτωση στη συμπεριφορά και την κοινωνικότητά τους σε αναφερόμενη συχνή εβδομαδιαία χρήση, όπως αποδεικνύει η συγκεκριμένη μελέτη. Επιπλέον, ο έφηβος μπορεί να έρθει σε επαφή με σεξουαλική βία και διάφορες παρεκτροπές, σε μία περίοδο που ακόμη αναπτύσσεται ψυχοκοινωνικά και δεν έχει εγκαταστήσει μηχανισμούς φιλτραρίσματος και αντικειμενικής κριτικής. Η χρήση υπολογιστών στο σχολείο αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα χρήσης τέτοιων ιστοσελίδων.
Επίσκεψη σε οίκο ανοχής.
Γενικά τα αγόρια ωθούνται κοινωνικά να αποδείξουν έμπρακτα τον ανδρισμό τους κατά την εφηβική ηλικία, και στο πλαίσιο αυτό μπορεί να επισκεφθούν οίκους ανοχής με τη συνοδεία του πατέρα ή άλλου άρρενος συνοδού, ή και μόνα τους. Μία τέτοια επαφή δεν έχει ρεαλιστικό υπόβαθρο, ούτε και τη συναισθηματική βάση που προϋποθέτει η ένωση δύο ανθρώπων και προσδίδει στο σεξ- όπως ακριβώς και το πορνογραφικό υλικό- μια «πλαστή» χροιά. Το όλο θέμα αφορά έναν κόσμο σαρκικής επαφής όπου οι γυναίκες είναι πάντα πρόθυμες ή/και αμείβονται για να έχουν σεξουαλική δραστηριότητα και οι άνδρες καλούνται να αποδώσουν τα μέγιστα. Στην περίπτωση βέβαια των οίκων ανοχής προκύπτουν και θέματα υγείας, ασφάλειας κ.λπ.
Τι πρέπει να γνωρίζει ο γονιός.
Ο παιδίατρος καλείται να ενημερώσει τους γονείς και τον άρρενα έφηβο για την φυσιολογική σεξουαλική ωρίμανση, και βέβαια να τονίσει ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος βιασύνης. Η σεξουαλική δραστηριότητα θα προκύψει μέσα από τις σχέσεις του με συνομηλίκους και απλά οφείλει στον εαυτό του και τις συντρόφους του να είναι ενημερωμένος και προετοιμασμένος σωστά για κάτι τέτοιο. Σε πολλές παρέες εφήβων η χρήση πορνογραφικού υλικού είναι αδύνατο να αποφευχθεί, ωστόσο όταν δεν είναι πολύ συχνή φαίνεται πως δεν βλάπτει ψυχοκοινωνικά τον έφηβο. Οι κατευθύνσεις που δίνονται στον άρρενα έφηβο για τη σεξουαλικότητα κατά την περίοδο αυτή είναι μείζονος σημασίας για τη λειτουργικότητα των μετέπειτα σχέσεών του, το σεβασμό της συντρόφου και τελικά τη σεξουαλική του ευτυχία.
Άρτεμις Τσίτσικα, Επικ. Καθηγήτρια Παιδιατρικής – Εφηβικής Ιατρικής
