Ίσως κάποιες από αυτές να έκαναν τον Χάνιμπαλ Λέκτερ να ντρέπεται για τα λιγοστά θύματα του και για τις μεθόδους δολοφονίας που χρησιμοποιούσε...
10. Βασίλισσα Μαίρη (1516-1558)
Η Μαίρη, η τέταρτος σε σειρά μονάρχησα της δυναστείας Tudor, έχει μείνει στη μνήμη μερικών ως αυτή που προσπάθησε να γυρίσει την Αγγλία στα καθεστώτα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Ήταν υπεύθυνη για την εκτέλεση εκατοντάδων θρησκευόμενων. Από εκεί της βγήκε και το ψευδώνυμο «Αιματηρή Μαίρη» (Bloody Mary). Πολλοί Προτεστάντες έχασαν τη ζωή τους στο πλαίσιο των γνωστών Marian Persecutions. Περίπου 800 πλούσιοι Προτεστάντες επέλεξαν τον αυτοεξορισμό τους, για να γλιτώσουν της δολοφονικής μανίας της βασίλισσας. Αξίζει βέβαια να σημειωθεί ότι στην ίδια περίπου κατάταξη βρίσκεται και η βασίλισσα Ελισάβετ Ι, γιατί κι εκείνη δεν είχε πολύ καλύτερη συμπεριφορά.
9. Μίρα Χίντλεϊ (1942-2002)
Η Αγγλίδα serial killer είχε ως «χόμπι» τον βιασμό, τα βασανιστήρια και τις δολοφονίες μικρών παιδιών, Μαζί με τον συνεργάτη της, Ίαν Μπρέιντι, έδρασαν το '60 στην περιοχή του Μάντσεστερ και αργότερα διαπιστώθηκε ότι ήταν υπεύθυνοι για τη δολοφονία 3 παιδιών, ηλικίας 10-12 και δύο εφήβων, ηλικίας 16 και 17. Η Χίντλεϊ συννελήφθει όταν η Αστυνομία βρήκε αποδεικτικά στοιχεία στη βαλίτσα της, στο σταθμό του Μάντσεστερ. Ένα από αυτά ήταν μια κασέτα που τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια της δολοφονίας ενός κοριτσιού, στην οποία το κορίτσι ούρλιαζε, αλλά οι δολοφόνοι της συνέχιζαν ακάθεκτοι το έργο τους. Τις πέντε τελευταίες μέρες της ελευθερίας της, η Χίντλεϊ ανέπτυξε μια ειρωνεία και μια υπεροψία στη συμπεριφορά της, η οποία έγινε και σήμα κατατεθέν της.
Το 2006, προβλήθηκε ένα τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ για τη ζωή της πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, στο οποίο η αστυνόμος Σάρα Ουίλκινσον δηλώνει πως αυτό που θυμάται έντονα από τη Χίντλεϊ, είναι η δίκη της. Κατά τη διάρκεια της απαγγελίας των κατηγοριών, η Χίντλεϊ καθόταν αμέριμνη, τρώγοντας κέικ. Έδειχνε σαν να μην τη νοιάζει καθόλου το ενδεχόμενο να πάει φυλακή, εφ' όσον είχε κάνει αυτό που ήθελε. Είχε ικανοποιήσει τις επιθυμίες της, όσο αμαρτωλές και να ήταν.
8. Ιζαμπέλα της Καστίλης (1451-1504)
Η Ιζαμπέλα η Πρώτη της Ισπανίας και ο σύζυγος της Φερδινάνδος ο Δεύτερο, έθεσαν τα θεμέλια για την πολιτική ένωση της Ισπανίας, υπό τον εγγονό τους, Κάρολο τον Πρώτο. Με τη δική της διαταγή, ο Τομάς ντε Τορκεμάδα έγινε ο πρώτος ανακριτής της Ιεράς Εξέτασης, με καθήκον να «καθαρίσει» την θρησκεία. Στις 31 Μαρτίου του 1492 περίπου 200 χιλιάδες Εβραίοι και Μουσουλμάνοι εγκατέλειψαν την Ισπανία. Κάποιοι άλλοι αλλαξοπιστήσαν, μόνο και μόνο για τους ανακρίνουν περαιτέρω, για να βρουν κι άλλους «παράνομους». Το αξιοπερίεργο είναι ότι το 1974, ο Πάπας ο Παύλος VI, θέλησε να την... αγιοποιήσει. Για την Καθολική Εκκλησία, θεωρείται ακόμα και σήμερα ως πιστή υπηρέτης του Θεού.
7. Μπέβερλι Άλιτ (1968- )
Η Μπέβερλι Γκέιλ Άλιτ είναι συνώνυμη με τον «Άγγελο του Θανάτου». Εργαζόταν στην κλινική του Λίνκολνσάιρ της Αγγλίας, ως παιδιατρική νοσοκόμα και κατηγορήθηκε για τη δολοφονία 4 παιδιών και για τον τραυματισμό 5, το 1991. Η μέθοδος της: θανάσιμη δόση ινσουλίνης κι όποτε εκείνη αποτύγχανε, απλά έπνιγε το θύμα. Η Άλιτ είχε επιτεθεί συνολικά σε 13 παιδιά, σε ένα διάστημα μόνο 58 ημερών, πριν συλληφθεί από τις Αρχές. Τα κίνιτρα της μένουν ακόμα και σήμερα ανεξήγητα. Σύμφωνα με μία θεωρία, πάσχει από το σύνδρομο Μινχάουζεν και προκαλεί τον πόνο για να τραβήξει την προσοχή των άλλων.
6. Μπελ Γκάνες (1859-1931)
Η Γκάνες είναι μια από τις διασημότερες serial killers της Αμερικής. Με ύψος 1.83 και βάρος 91 κιλά, έσπερνε τον τρόμο και τον... φόνο σε όλους όσους έρχονταν σε επαφή μαζί της. Φημολογείται ότι σκότωσε τους 2 συζύγους της και όλα της τα παιδιά, αν και αποδείχθηκαν μόνο οι φόνοι των ερωτικών της συντρόφων και των 2 κόρων της, Μιρτλ και Λούσι. Από ότι φαίνεται το έκανε για να παίρνει την αποζημίωση της ασφάλειας. Εκτιμάται ότι έχει σκοτώσει πάνω από 20 ανθρώπους σε διάστημα κάποιων δεκατιών, ενώ κάποιοι ανεβάζουν το νούμερο αυτό στα 100 θύματα, για τα οποία απλά δεν κατηγορήθηκε ποτέ.
5. Μαίρη Αν Κότον (1832-1873)
Το βασικό, φονικό της όπλο ήταν το αρσενικό και τα θύματα που δηλητηριάστηκαν αγγίζουν τα 20. Η Αγγλίδα Μαίρη Αν στα 20 της χρόνια παντρεύτηκε τον Ουίλιαμ Μάουμπρεϊ και μετακόμισε στο Πλίμουθ του Ντέβον. Το ζευγάρι έκανε 5 παιδία, εκ των οποίων τα 4 πέθαναν από γαστρικό πυρετό και στομαχόπονους. Η Μαίρη Αν γέννησε, ύστερα, άλλα 3 παιδιά, που πεθάνανε όλα. Λίγο αργότερα, το 1865 έφυγε από τη ζωή και ο άντρας της, λόγω στομαχικής διαταραχής. Η σύζυγος του έλαβε αποζημίωση το σεβαστό, για την εποχή, ποσό της τάξεως των 35 λιρών.
Από ότι φάνηκε, το ζήτημα έμελλε να γίνει... οικογενειακή υπόθεση. Ο δεύτερος άντρας της πέθανε από τα ίδια αίτια, όπως και τα 2 απομείναντα παιδιά της. Μετά το θάνατο ενός άλλου ένα παιδιού, οι εφημερίδες ασχολήθηκαν με το θέμα κι ανακάλυψαν ότι η Μαίρη Αν γύριζε όλη τη βόρεια Αγγλία και στην πορεία αυτή έχασε τρεις συζύγους, έναν εραστή, μια φίλη, τη μητέρα της και 12 παιδιά. Όλοι τους είχαν πεθάνει λόγω στομαχικής διαταραχής. Την κρέμασαν στις 24 Μαρτίου του 1873. Ο θάνατος της ήταν οδυνηρά αργός- σαν το θάνατο από δηλητηρίαση- γιατί ο δήμιος δεν την άφησε να ξεψυχήσει με μια «καθαρή» εκτέλεση, όπως ίσταται.
4. Ίλς Κοχ (1906-1967)
Η Ίλς ήταν η γυναίκα του Καρλ Κοχ, αρχηγού στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Buchenwald, από το 1937 μέχρι το 1941 και του Majdanek, από το 1941 έως το 1943. Η Ίλς ήθελε να παίρνει κάποια μικρά σουβενίρ από το δέρμα των νεκρών φυλακισμένων, με διακριτά τατουάζ. Ήταν γνωστή ανάμεσα στους κρατουμένους, ως η «Μάγισσα του Buchenwald» ή η «Σκύλα του Buchenwald» λόγω του σαδισμού που την χαρακτήριζε. Το 1937 κατέφθασε στο στρατόπεδο, όχι σαν φύλακας, αλλά σαν τη σύζυγο του αρχηγού. Εκεί, άρχισε να βασανίζει τους εγκλεισμένου. Το 1940 έχτισε ένα γήπεδο που κόστισε πάνω από 250 χιλιάδες φράγκα, τα οποία έκλεψε από τους φυλακισμένους του στρατοπέδου. Την 1η Σεπτεμβρίου του 1967, κρεμάστηκε σρις γυναικείες φυλακές Aichach.
3. Ίρμα Γκρίζ (1923-1945)
Η Γκιζ «δούλευε» στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως των Ναζί, Ravensbrück, Auschwitz και Bergen-Belsen. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πιο αδίστακτους εγκληματίες του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, λόγω της βίαιης και σαδιστικής συμπεριφορά της. Μαστίγωνε χωρίς λόγο τις Εβραίες τρόφιμες των φυλακών, στις οποίες ήταν υπεύθυνη, τις άφηνε να φαγωθούν από άγρια σκυλιά, της πυροβολούσε κατά βούληση. Οι επιζώντες έχουν αναφέρει ότι πολλές φορές παρενοχλούσε σεξουαλικά τα θύματα της και έβαζε στο θάλαμο αερίων όποιον ήθελε. Στις 17 Απριλίου του 1945, συννελήφθει από τους Άγγλους και λίγο αργότερα πέθανε.
2. Κάθριν Νάιτ (1956- )
Η Κάθριν Νάιτ καταδικάστηκε τον Οκτώβριο του 2001 για το φόνο του συζύγου της, Τσαρλς Τόμας Ράις. Γιατί όμως καταφθάνει δεύτερη στη λίστα με τις πιο σατανικές γυναίκες του κόσμου, όταν άλλες σκότωναν και βασάνιζαν εκατοντάδες ανθρώπους; Δεν ήταν η πρώτη φορά που συμπεριφερόταν βίαια. Παλιότερα είχε σπάσει τα δόντια του πρώην συζύγου της και είχε κόψει το λαιμό του κουταβιού ενός άλλου συντρόφου της.
Στις 29 Φεβρουαρίου η Νάιτ μαχαιρώνει πάνω από 37 φορές τον άντρα της, σε όλο του το σώμα. Δεν ήταν τυχαίο ή εν βρασμώ ψυχής, αφού ο Πράις είχε δεχτεί αλλεπάλληλες απειλές στο παρελθόν. Όταν αυτός ξεψύχησε,α αφού οι περισσότερες πληγές ήταν τόσο βαθιές, που είχαν «τρυπήσει» τα ζωτικά του όργανα, η Νάιτ του έβγαλε την πέτσα, την πέρασε σε ένα γάντζο και την κρέμασε πάνω στην πόρτα του σαλονιού. Μετά τον αποκεφάλισε, έβαλε το κεφάλι του σε μια κατσαρόλα μαζί με λίπος από τα οπίσθια του και μερικά λαχανικά. Είχε σκοπό να ταϊσει τα ίδια τα παιδιά της με το κρέας του πατέρα τους. Ευτυχώς η αστυνομία την συνέλαβε πριν γυρίσουν τα παιδιά από το σχολείο.
1. Ελίζαμπεθ Μπάθορι (1560- 1614)
Η Μπάθορι ήταν κόμισσα της Ουγγαρίας. Θεωρείται πλέον η πιο γνωστή δολοφόνος κατά συρροή στην ιστορία της Ουγγαρίας και της Σλοβακίας, κι έχει μείνει στη μνήμη όλων ως η «Αιματηρή Κυρία του Čachtice». Μετά το θάνατο του συζύγου της, εκείνη μαζί με τους 4 συνεργούς της κατηγορήθηκαν για το βασανισμό και τη δολοφονία δεκάδων παιδιών και νεαρών κοριτσιών. Το 1610 αναγκάστηκε να εγκλειστεί στο κάστρο Čachtice, όπου και πέθανε 3 χρόνια αργότερα.
Ως ευγενής, κατάφερε να αποφύγει τη δίκη και εκτέλεσή της. Το 1610 βρέθηκαν στο σπίτι της 3 νεαρές κοπέλες. Η μία ήταν νεκρή, η άλλη ξεψυχούσε κι η Τρίτη ήταν πληγωμένη. Βρέθηκαν και πολλές άλλες κλειδωμένες σε ένα μπουντρούμι. Οι περισσότερες ήταν υπηρέτριες του κάστρου και ντόπιες χωριατοπούλες. Κάποιες άλλες ήταν μαθητεύομενες που στέλνονταν σε αυτήν από τους γονείς τους, για να μάθουν καλούς τρόπους και το savoir vivre της υψηλής κοινωνίας. Πώς συμπεριφερόταν στις φιλοξενούμενες της; Συνήθως τις έσπαγε στο ξύλο, τις έκαιγε ή τους έκοβε τα χέρια και τα γεννητικά όργανα. Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων της παραμένει άγνωστος αλλά υπολογίζεται σε εκατοντάδες αφού ο χρόνος δράσης της ξεπερνούσε τα δέκα χρόνια. Σύμφωνα με έναν αστικό θρύλο, που έχει διατηρηθεί μέχρι και σήμερα, η Ελίζαμπεθ έκανε μπάνιο με τη μπανιέρα της γεμισμένη με το αίμα των θυμάτων της.
